گالیله | مدرس رشته هنرهای زیبا در ایتالیا

در 15 فوریه 1564 در شهر پیزا ایتالیا، گالیلئو گالیله به دنیا آمد. نام پدر او ونچنزو گالیله بود. پدر او یک موسیقیدان مشهور در ایتالیا بود. نام مادر او جولیا آماناتی نام داشت.

گالیله در سال‌های کودکی عمر خود از پدرش ساز لوت را یاد گرفت. او هم‌چنین در کنار آموختن ساز، به آموختن درک آزمایش­های تجربی، اندازه­‌گیری موسیقیایی ریتم و زمان و… پرداخت. تمام این موارد جز آموزه‌­های ریاضی و تجربی بود.

گالیله به چه چیزی علاقه داشته است؟

هنگامی که گالیله تنها 8 سالش بود، خانواده‌­اش او را به یاکوبو بوروجینی سپردند و خود به فلورانس نقل مکان کردند. گالیله در نزد یاکوبو به تحصیل پرداخت.

بعد از مدتی به کلیسای والومبروسا که در30کیلومتری فلورانس قرار داشت، رفت.

گالیلئو به شرکت در مجامع مذهبی که در کلیسا برگزار می‌شد، علاقه بسیار زیادی داشت.

اما به خاطر اصرار پدرش مجبور شد که کلیسا را به سمت دانشگاه پیزا ترک کند و در رشته­ علوم پزشکی تحصیل کند.

تنوع مطالعاتی گالیله

گالیله در همان سال‌­های ابتدایی تحصیل در دانشگاه، تنوع مطالعاتی خود را در خلال رشته­ پزشکی آغاز کرد. اولین کشف گالیله، حرکت آونگی بود.

در سال 1585 گالیله از دانشگاه انصراف داد و به تدریس خصوصی در زمینه­ نجوم و ریاضیات در شهر فلورانس پرداخت.

او هم­چنین، در زمینه تعادل هیدرواستاتیکی نیز مطالعاتی داشت، و هم‌چنین مقاله­‌ای تحت عنوان “تعادل کوچک” به چاپ رساند.

مطالعات علمی گالیله

اولین اختراع گالیله، که به عنوان نسل اولیه­ دماسنج­‌های کنونی شناخته می‌شد، ترموسکوپ بود. جالب است بدانید که گالیله به هنر نیز علاقه داشت و در این زمینه فعالیت می‌­کرد.

او در بین رشته­‌های هنر به رشته­ Disegno علاقه بسیاری داشت.

Disegno در زبان فارسی به معنای هنرهای زیبا است. گالیله توانست در دانشگاه هنرهای تجسمی فلورانس این رشته را تدریس کند.

او در دانشگاه دروس سایه روشن و پرسپکتیو را به دانشجویان تدریس می­‌کرد.

یکی از دوستان نقاش گالیله، لودوویکو کاردی ملقب به چیگولی، در یکی از نقاشی‌­هایش، مطالعات مداری گالیله را رسم کرد. گالیله در سال 1589 برای تدریس ریاضی وارد دانشگاه پیزا شد.

گالیله در سال 1591 پدر خود را از دست داد و سرپرستی مایکل­آنجلو، برادرکوچکش، به گالیله واگذار شد. گالیله هم برای اینکه درآمد خود را افزایش دهد به دانشگاه پادوا رفت و تا سال1610 در این دانشگاه به تدریس دروس هندسه و ریاضی و نجوم پرداخت.

تلسکوپ گالیله

در سال 1609 تغییر عجیبی در زندگی گالیله اتفاق افتاد. گالیله متوجه شد که در کشور هلند یک وسیله‌­ای اختراع شده که می‌توان اشیاء خیلی دور را با این وسیله دید.

نام این وسیله، تلسکوپ بود. گالیله، موفق شد که به تنهایی یک تلسکوپ ایجاد کند،اما تلسکوپ گالیله با سایر تلسکوپ‌­ها یک فرق اساسی داشت. آن هم این بود که

گالیله به سرعت روند بهبود عملکرد تلسکوپ و لنزها را فراگرفت و توانست لنزهایبهتر و در نتیجه تلسکوپ قوی‌­تری تولید کند.

در آگوست همان سال گالیله، تلسکوپ خود را به بزرگنمایی 8 برابری مجهز کرد و به مجلس سنای ونیز ارائه داد. مجلس سنا نیز به خاطر این اختراع مهم به گالیله، شغلی مادام­العمر به همراه افزایش حقوق 2 برابری اعطا کرد.

مرگ گالیله

گالیله در سال 1638 بینایی خود را از دست داد و دچار بیماری باد فتق و بی‌خوابی  شد و از این بیماری به شدت رنج برد و همین عامل سبب شد که به او اجازه‌­ سفر درمانی به شهر فلورانس داده شود.

سرانجام در اثر تب شدید و تپش قلب در هشتم ژانویه 1642 در سن 77سالگی از دنیا رفت. فردیناندو دمدیچی تصمیم گرفت که بدن این دانشمند بزرگ را در کلیسای فلورانس با نام Basilica di santa croce در کنار قبر  پدر و نیاکانش دفن کند و برای او یک مقبره‌­ای عمودی از سنگ مرمر انتخاب کرد.