تور فرانسه
[vc_row][vc_column][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
لئونارد اویلر یکی از بزرگ‌ترین ریاضیدانان تاریخ علم به‌حساب می‌آید. او آثار بزرگی در حوزه علم ریاضیات منتشر کرد که باعث تحول اساسی این علم شد. تعدد آثار او به طرز خارق‌العاده‌ای زیاد بوده است. به جرات می‌توان گفت که لئونارد اویلر از هر ریاضیدان دیگری، آثار بیشتری را منتشر کرد. اگر حاصل‌ضرب کمیت آثار در کیفیت آثار را معیاری برای بزرگی یک ریاضیدان در نظر بگیریم، بی‌شک لئونارد اویلر برزگ‌ترین ریاضیدان تاریخ است. پیشرفت‌های علم ریاضی و فیزیک، در قرن 18ام حاصل تلاش‌های اویلر است. او در سن 64 سالگی نابینا شد اما این مانع از پیشرفت او نگردید و تولید آثار او بعد از این اتفاق، حتی بیشتر هم شد.
[/vc_column_text][vc_separator][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
اوایل زندگی لئونارد اویلر
لئونارد اویلر در 15 آپریل سال 1707 در شهر باسل در کشور سوئیس، متولد شد. پدر او، پاول اویلر در رشته الهیات در دانشگاه تحصیل کرد و در طی دوران تحصیل، دروس ریاضیات را گذرانده بود. از طرفی پدر لئونارد اویلر ارتباطی صمیمی با خانواده برنولی داشت. اعضای خانواده برنولی از بزرگان علم ریاضیات در زمان خود بودند.
وی در شهری که در 5 کیلومتری باسل بود به یک مدرسه معمولی رفت. به کمک آموزش‌های پدرش، علاقه اویلر به ریاضیات، روز به روز بیشتر شد و استعداد او در حل مسائل پیچیده ریاضی، شکفته گردید. حافظه او به حدی قوی بود که تنها با یک بار خواندن یک شعر بلندبالا، می‌توانست آن‌را کامل حفظ کند. این استعداد شگرف در علم ریاضی، به همراه قدرت حافظه بالا، لئونارد اویلر را به یک اعجوبه تمام عیار در علم و دانش تبدیل کرده بود. شاید زندگی‌نامه‌ی لویی پاستور برای شما جالب باشد!
[/vc_column_text][vc_single_image image=”32319″ img_size=”large” alignment=”center” style=”vc_box_shadow_3d” woodmart_inline=”no” parallax_scroll=”no”][vc_separator][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
ریاضیدان شدن وی
در سن 13 سالگی، لئونارد اویلر وارد دانشگاه باسل شد و توانست سه سال بعد مدرک ارشد در رشته فلسفه را اخذ کند. پایان نامه او در مورد تحلیل آثار فلسفی دو ریاضیدان بزرگ، یعنی ایزاک نیوتون و رنه دکارت بود. پدرش امیدوار بود که فرزندش بعد از اتمام تحصیل، جا بر پای پدر بگذارد و وارد رشته الهیات شود. اما بعد از کلاس‌ها و جلسات خصوصی که بین لئونارد اویلر و جونان برنولی، برگزار شد، پدرش متوجه شد که استعداد و علاقه او در ریاضیات به طرز خارق‌العاده‌ای عمیق است.
جونان برنولی یکی از بزرگ‌ترین ریاضیدانان کاربردی در طول تاریخ است که با پدر لئونارد اویلر، رابطه دوستی صمیمی داشت. نتیجه این دوستی بین پدر لئونارد و برنولی، این شد که لئونارد توانست از پدرش مجوز تحصیل در رشته ریاضیات زیرنظر برنولی را کسب کند. گرچه لئونارد اویلر وارد علم الهیات نشد، اما همواره در طول زندگانی خود، انسانی معتقد و با ایمان بود.
[/vc_column_text][vc_single_image image=”32320″ img_size=”large” alignment=”center” style=”vc_box_shadow_3d” woodmart_inline=”no” parallax_scroll=”no”][vc_separator][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
فعالیت در آکادمی روسیه
اویلر سعی کرد که به عنوان استاد در دانشگاه باسل، فعالیت خود را آغاز کند، اما موفق نشد. در سال 1727، اویلر به پایتخت روسیه یعنی شهر سن‌پطرزبورگ رفت. دانیل برنولی که دوست لئونارد اویلر بود، در این شهر به عنوان یک ریاضیدان در مجمع سلطنتی علم و دانش روسیه، مشغول فعالیت بود. لئونارد اویلر به واسطه استعداد و حافظه شگرفی که داشت، به سرعت زبان روسی را آموخت و در ابتدای حضورش در این کشور به عنوان یک محقق در حوزه علوم تجربی، فعالیت کرد. کمی بعد وارد حیطه فیزیک شد و در سال 1730 در علم فیزیک به درجه پرفسوری نائل آمد. در سال 1733 برنولی به سوئیس برگشت و لئونارد اویلر 26 ساله، جای او را به عنوان متخصص علم ریاضیات در مجمع، از آن خود کرد.
او کمی بعد، به سرپرستی دپارتمان جغرافی نیز درآمد. به جرات می توان گفت که فعالیت‌های وی در حوزه جغرافی، تاثیری زیادی بر عارضه چشمی لئونارد اویلر، داشته است. او در حالی که مشغول فعالیت در پروژه نقشه‌برداری کشور روسیه بود، چشم راست خود را از دست داد. وی در مجمع سلطنتی علم و دانش روسیه فرد معتبری بود وتصویر وی بر روی تمبرهای سلطنتی نیز چاپ گردید.
[/vc_column_text][vc_single_image image=”32321″ img_size=”large” alignment=”center” style=”vc_box_shadow_3d” woodmart_inline=”no” parallax_scroll=”no”][vc_separator][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
سال‌های پایانی عمر لئونارد اویلر
اویلر در سال 1741 به دعوت پادشاه فردریک، از روسیه به برلین آلمان رفت. اما اوضاع برلین بر وقف مراد وی نبود و او دوباره در 1766 به روسیه بازگشت و تا پایان عمر در این کشور اقامت داشت. در 18 سپتامبر سال 1783 او در حالی که سر میز نهار مشغول مباحثه در مورد سیاره اورانوس و مدار چرخش آن بود، بر اثر سکته مغزی درگذشت. نام این ریاضیدان بزرگ پس از گذشت سال‌ها هنوز هم بر سر زبان‌ها است و آثار وی در حوزه علوم مختلف از جمله فیزیک، مکانیک، ریاضی، نجوم و…. باعث تغییراتی شگرف گردید.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
