پاریس بیش از 2000 سال است که قدمت دارد. گالهای قبیله پاریسی بین 250 تا 200 قبل از میلاد در آنجا مستقر شدند و یک دهکده ماهیگیری را در جزیرهای در رودخانهای که امروزه به “ایل د لا سیته” معروف است و مرکزی که پاریس در اطراف آن توسعهیافته است، تأسیس کردند. این مقاله درباره بنیان گذاران پاریس بحث میکند اگر دوست دارید با تاریخ پاریس آشنا شوید تا انتهای مقاله با ما همراه باشید. اگر هم دوست دارید که به پاریس سفر کنید و از این شهر زیبا لذت ببرید میتوانید به لیست تورهای فرانسه یا پاریس سر بزنید.
سلت ها | بنیان گذاران پاریس
پاریس در قرن سوم قبل از میلاد در île de la Cité توسط جامعهای از سلت ها تأسیس شد. آنها گروهی از ماهیگیران قبیلهای به نام پاریسی بودند که با مهاجرت بهسوی ساحل رودخانه سکنی گزیدند و در آنجا اقامت دائمی یافتند و از حاصلخیزی و آبوهوای معتدل منطقه سود بردند. علاوه بر این جزایر واقع در رودخانه “سن” باعث شدند که این قوم کوچک پایتخت خود را تعیین کنند.
در زمان استقرار پاریسی در این منطقه، هفت جزیره بر روی رودخانه بین pont d’Austerlitz و pont des Arts وجود داشت. ایل سنت لوئیس و ایل لوویور تا سال 1843 وجود داشت اما زمانی که به سرزمین اصلی دوباره ملحق شد به Quai Henri IV تبدیل شد. این مکان به سه جزیره تقسیم شد که پیدرپی به یکدیگر متصل شدند، در مورد “ایل د لا سیته” که در اصل سه جزیره جداگانه بود، همین امر نیز صدق میکرد.
لوتتیا مبدا پیدایش شهر پاریس
نام جمعی لوتتیا به گروهی از سکونتگاههایی گفته میشود که در جزایر، بهویژه در “ایل د لا سیته” ساخته شده بودند. اما کارشناسان مدتهاست در مورد ریشهشناسی این نام اختلافنظر دارند. برخی میگویند که Lutetia به فرانسوی Lutèce از کلمه سلتی Loulouchezi آمده است که به معنی “سکونت در وسط آب” میباشد. برخی دیگر ادعا میکنند که از Leug-tec، یک کلمه سلتی به معنی سنگ زیبا آمده است. اما پاریسیهای آن زمان خانههای خود را کاملاً از چوب میساختند!
این شهرک توسط رومیان به نام Lutetia و توسط جغرافیدان، بطلمیوس، Lucotecia نامگذاری شد. در سال 52 پیش از میلاد، لوتتیا به دست یکی از ستوانان ژولیوس سزار به نام “پروکنسول لابیوس” افتاد. سپس عنوان Civitas Parisorium به این شهر اعطا شد که به معنی “شهر پاریسی” بود. نام پاریس سرانجام در قرن پنجم بعد از میلاد به تصویب رسید، بنابراین اولین مردمی که واقعاً میتوان آنها را پاریسی نامید، گولها بودند.
گسترش شهر پاریس و تبدیل شدن به قلب فرانسه
این شهر بزرگتر شد و به سمت چپ رود سن گسترش یافت، در آنجا اولین حمامهای رومی در آنچه امروزه Cluny و Arènes de Lutèce نامیده میشود ساخته شد. لوتتیا به یک محور تجاری برای امپراتوری روم تبدیل شده بود و در طول زمان ساکنان آن بهتدریج رومیزه شدند (یعنی به کم کم رنگ و بوی رومی ها را گرفتند). در قرن سوم آنها مسیحی و شهروندان امپراتوری مقدس روم شدند و به آزار و اذیت آنها پایان دادند.
پاریسیها در تهدید حملات بربرها، در برابر حمله هونهای آتیلا در سال 451 مقاومت کردند. آنها مقاومت خود را به الهام گرفتن از سنت ژنیوو نسبت دادند و او را قدیس حامی شهر کردند.
پاریس در قرون وسطی | زمانی که پادشاه کلوویس پاریس را تصاحب کرد
قرونوسطی دورهای از تاریخ اروپا است که از 500 تا 1500 میلادی را شامل میشود. در طول این هزاره، پاریس پایتخت فرانسه شد. این امر ناشی از تاریخ طولانی و پیچیده پادشاهان بود که هر سلسله در آن سهیم بود.
پادشاه کلوویس در سال 486 پاریس را تصاحب کرد و در سال 508 آن را پایتخت پادشاهی فرانکها کرد (کلوویس پادشاه فرانکها بود، مردمی که از شرق به امپراتوری روم مهاجرت کرده بودند). شهر بهزودی واگذار شد و ساکنان ساحل سمت چپ را ترک کردند، جایی که تنها مراکز مذهبی مانند صومعه قدرتمند سنت ژرمن دسپرس در آنجا باقی ماند.
و سرانجام پاریس امروز که آن را میشناسیم
در سال 861، پاریس به میراث کپتی ها سپرده شد که در سال 987 با Hugues Capet به تخت سلطنت فرانسه پیوستند. پاریس در اصل پایتخت یک پادشاهی کوچک بود که کاپیتی ها با تحمیل اراده خود به اربابان بیرونی مجبور به گسترش آن شدند.
پاریس امروزه اهمیت، شخصیت و جذابیت خود را حفظ میکند، هرچند ظاهر آن توسط سازههایی مانند BEAUBOURG و برنامه بلند پروازانه پروژههای بزرگ تحت نظارت فرانسوا میتران در حال تغییر است. پروژههای میتران علاوه بر طاق La Défense و اپرای باستیل، شامل نوسازی لوور توسط معمار IM Pei، مجموعه La Villette در حاشیه شمال شرقی شهر و در جنوب شرقی، Bibliothèque de France، است.