در آغاز سال ۱۹۲۵ وضع آلمان و جهان نسبت به سال ۱۹۲۳ که اوج فعالیتهای سیاسی هیتلر قبل از زندانی شدن او بود تفاوت زیادی کرده بود.
حربه اصلی هیتلر چه بود؟
متفقین از فشار خود بر آلمان کاسته و شرایط قابل تحمل تری برای پرداخت غرامت جنگی تعیین کرده بودند.
صنایع به راه افتاده بیکاری کاهش یافته و اسکناس های جدید و با پشتوانه جای مارکهای بیارزش گذشته را گرفته بود. این تحول و بهبود نسبی در وضع اقتصادی هیتلر را از حربه اصلی خود که استفاده از فقر و بیکاری و نارضایتی عمومی بود محروم ساخت، ولی مسائل جدیدی که توسعه صنعتی و شهرنشینی به وجود میآورد و فشاری که بر طبقه متوسط وارد می آمد امکانات تازه ای در اختیار هیتلر می گذاشت و از سوی دیگر مردمی که اشیای قیمتی و اموال غیرمنقول خود را در سالهای بحران به ثمن بخس فروخته بودند با نفرتی که از مسببین این بحران کمونیست ها و یهودی ها در دل داشتند زمینه مساعدی برای پیشرفت افکار هیتلر فراهم ساخته بودند.

ملاقات هیتلر و هنریخ هلد
هیتلر در دوره جدید فعالیت سیاسی خود را با یک ژست آشتیجویانه آغاز کرد و روز چهارم ژانویه در ملاقات با هنریخ هلد رئیس جدید حکومت باواریا تصمیم خود را به ادامه فعالیتهای سیاسی در چهارچوب قانون با وی در میان گذاشت.
هلد از این ملاقات راضی بود و پس از آن به یکی از نزدیکان خود گفت: این حیوان وحشی را معاینه کردم حالا میتوانیم زنجیرهایش را شل کنیم. روز شانزدهم فوریه ۱۹۲۴ مقررات وضع فوق العاده در باواریا لغو شد و محدودیت هایی که برای فعالیت سیاسی به وجود آمده بود از میان رفت.

سرمقاله هیتلر کی منتشر شد؟
چند روز بعد یک سرمقاله بلند از هیتلر انتشار یافت. سرمقاله دعوتی به اتحاد از کلیه هواداران حزب برای مبارزه با دشمن مشترک یعنی مارکسیسم یهودی بود. هیتلر در این مقاله بیش از پیش روی پیوند مارکسیسم و صهیونیسم تاکید کرده ، مارکسیسم را پوششی برای طرحهای صهیونیسم برای تسلط بر جهان معرفی نموده بود.
هیتلر سالن آبجوفروشی بورگر بروکلر یعنی همان صحنه آغاز شورش ۱۹۲۳ مونیخ را برای ایرد اولین سخنرانی خود پس از خروج از زندان انتخاب کرد.
ساعت ۸ بعد از ظهر روز ۲۷ فوریه برای این سخنرانی در نظر گرفته شده بود ولی ساعت ۶ بعداز ظهر بیش از ۴ هزار نفر تمام صندلی ها را اشغال کرده و هزاران نفر در بیرون مانده بودند.
بهترین نطق هیتلر در کجا اتفاق افتاد؟
نطقی که هیتلر در آن شب ایراد کرد یکی از ماهرانه ترین سخنرانی های او بود که از پختگی سیاسی او در دوران زندان حکایت میکرد. هیتلر در این نطق ضمن اینکه از تاکتیک همیشگی خود برای به هیجان آوردن شنوندگانش استفاده می نمود از حمله به مقامات دولتی و به کار بردن کلمات تحریک آمیز خودداری کرد تا بهانهای برای بازگشت بازداشت مجدد خود به دست مخالفانش ندهد.

سخنان هیتلر درباره چه چیزی بود؟
لبه تیز حملات او متوجه مارکسیستها و یهودیان بود و در چهارچوب سر مقالهای که روز قبل در روزنامه آرگان حزبی نوشته بود همه طرفداران خود را به وحدت و یکپارچگی در مبارزه با دشمن مشترک دعوت می کرد. سخنان هیتلر خطاب به رهبران حزب برای کنار گذاشتن اختلاف سلیقه های شخصی و اتحاد با یکدیگر به قدری در آنها اثر کرد که همه آنها روی صحنه آمدند و در حالی که بعضی از آنها از شدت تاثر اشک میریختند در برابر هیتلر یکدیگر را در آغوش کشیده و شعارهای هایل هیتلر و همه به فرمان هیتلر سر دادند.
بازگشت هیتلر به صحنه سیاست با یک تحول مهم سیاسی دیگر در آلمان تقارن یافت: با مرگ ابرت اولین رئیس جمهوری آلمان، مارشال فون هندنورگ ۷۸ ساله که فرماندهی نیروهای آلمان را در جنگ اول جهانی به عهده داشت به عنوان دومین رئیس جمهوری ایران برگزیده شد.

بازگشت قوی و متفاوت هیتلر به سیاست
بازگشت هیتلر به صحنه سیاست با گسترش سریع فعالیتهای حزب ناسیونال سوسیالیست همراه بود. هیتلر در یکی از نطق های خود در برابر یک جمعیت هیجان زده ،خود به هیجان آمد و گفت: من ملت آلمان را به سوی آزادی رهبری خواهم کرد و اگر از طریق مسالمتآمیز به هدف نرسم راه زور را برخواهم گزید. این جمله حساب نشده هیتلر که در یک لحظه هیجان بیان شد بهانه ای به دست حکومت باواریا داد تا ایراد سخنرانی از طرف هیتلر را در مجامع عمومی منع کند. این تصمیم حکومت باواریا با فشار گروههای چپ در سراسر آلمان تعمیم یافت وهیتلر از به کاربردن موثرترین حربه سیاسی خود ، یعنی نطق و خطابه محروم گردید.
محرومیت هیتلر از سخنرانیهای عمومی
محرومیت هیتلر از سخنرانی در مجامع عمومی او را از ادامه فعالیت های سیاسی باز نداشت و بالعکس به او فرصت داد تا بیشتر اوقات خود را به مسافرت و سازماندهی حزب اختصاص دهد. هیتلر همچنین فرصت یافت تا یادداشتهای خود را در زندان به کمک هس تنظیم کرده جلد اول کتاب معروف نبرد من خود را در هجدهم ژوئیه ۱۹۲۵ منتشر کند. در این کتاب هیتلر ضمن شرح زندگی خود اصول عقاید و فلسفه خود را نیز شرح داده و بر اعتقاد خود به برتری نژادی آریائی تاکید کرده بود. هیتلر در شرح دلایل مخالفت خود با یهودیان مبارزه با آن را یک وظیفه الهی برای خود خوانده و به صراحت نوشت من در مبارزه با یهودیان خود را نماینده پروردگار می دانم.