روز ملی ایسلند | پیشینه این روز ارزشمند در ایسلند

روز ملی ایسلند

یکی از تعطیلات سالانه در ایسلند، گرامیداشت سالگرد برقراری جمهوری در این کشور و رهایی از سلطه دانمارک است که در هفدهمین روز ژوئن (27 خرداد) جشن گرفته می‌شود. امروزه ایسلندی‌ها این رخداد را در سطح ملی جشن می‌گیرند.

از قدیم مرسوم بوده که در این روز، در هر یک از مناطق شهری ایسلند، یک راهپیمایی برگزار می‌شود که در صف جلو، گروه نوازندگان سازهای بادی قرار دارند و پس از پایان راهپیمایی نیز، مراسم از رقص و پایکوبی گرفته تا پذیرایی با غذاهای سنتی هر منطقه ادامه پیدا می‌کند.

برای سفر به این کشور جزیره ای، به ژیوار مراجعه کنید.

پیشینه روز ملی ایسلند

اولین کسانی که ایسلند را برای زندگی برگزیدند، گروهی از کشیشان ایرلندی بودند که نزدیک به دویست سال در این جزیره زندگی کردند. سپس گروهی از وایکینگ‌ها که راه خود را در دریا گم کرده بودند، این جزیره را پیدا و تصرف می‌کنند. ولی بعد از مدتی به علت سردی بیش از حد هوا جزیره را ترک می‌کنند.

با این حال، خبر پیدا شدن این جزیره که در میان وایکینگ‌ها پخش شد، یکی از وایکینگ‌ها تصمیم می‌گیرد زندگی در این جزیره را تجربه کند. اما زمستان آن سال ایسلند بسیار سخت بود و تمام حیوانات او کشته شدند و او وادار شد به وطن خود برگردد. همین وایکینگ بود که نام ایسلند را بر روی جزیره گذاشت که به معنی سرزمین یخ است.

دو سال بعد، باز هم وایکینگ‌های دیگری که پیشینیان ایسلندی‌های کنونی به شمار می‌روند، پا به جزیره گذاشتند و شرایط را برای اقامت دائمی خود مهیا کردند. کم‌کم جمعیت ایسلند افزایش پیدا کرد و تحت پادشاهی نروژ به عنوان یک کشور به رسمیت شناخته شد.

اما دیری نپائید که دانمارکی‌ها به این جزیره حمله کردند و ایسلند مستعمره کشور دانمارک شد. در جنگ جهانی دوم با حمله آلمان به دانمارک، مردم ایسلند فرصت را غنیمت شمردند و اعلام استقلال کردند.

به این ترتیب کشور ایسلند در سال 1944 به جمهوری ایسلند تبدیل شد و روز 17 ژوئن، به عنوان روز ملی استقلال ایسلند تعیین شد.

برای اقامت در ایسلند، باید ویزای شنگن تهیه کنید.

آئین‌ها و مراسمات روز ملی ایسلند

روز ملی ایسلند، معمولاً با به صدا در آمدن زنگ‌های همه کلیساها در شهرها و روستاهای ایسلند، به ویژه مرکز آن، یعنی شهر ریکیاویک شروع و با انجام مراسم مَس در کلیسا ادامه پیدا می‌کند.

بعد از صرف صبحانه، راهپیمایی مردم از یکی از میدان‌های مرکزی شهر به سمت مقبره قهرمانان شهر شروع می‌شود. در شهر ریکیاویک، حرکت مردم  به سمت مقبره جون سیگروسون بوده که تلاش زیادی برای رسیدن کشور ایسلند به استقلال انجام داده است.

معمولاً جلوی دسته راهپیمایان، یک گروه از نوازندگان سازهای بادی و قبل از آنها گروهی که سوار بر اسب‌های نروژی هستند حرکت می‌کنند. یک گروه از پیشاهنگ‌های ایسلندی هم بعد از گروه نوازندگان قرار دارند که پرچم کشور ایسلند را حمل می‌کنند. بعد از رسیدن به مقبره، یک حلقه گل توسط رئیس دولت بر روی آن گذاشته می‌شود.

سخنرانی‌ها در فضای باز برگزار می‌شوند و برای شروع، زنی که بانوی کوه نامیده می‌شود و معرف روح سرسخت ملت ایسلند و طبیعت ایسلندی است، شعر می‌خواند. بعد از پایان مراسم سخنرانی، جشن‌های غیررسمی‌تر شروع می‌شوند که شامل کنسرت‌های مختلف، بازی‌ها، و پذیرایی با غذاهای سنتی می‌شود.

در شهر ریکیاویک، برای کودکان زمین‌های بازی برقرار می‌شود که در آنها قلعه‌های مخصوص جست‌وخیر کودکان و بازی‌های مختلف دیگر قرار داده شده است. بوفه‌های کنار زمین، پشمک، بادکنک‌های هلیومی، و هات داگ می‌فروشند و چادرهای سیرک و مکان‌هایی برای رقص و پایکوبی نیز در کنار زمین‌های بازی برپا می‌شوند.

بوفه‌های اغذیه فروشی و تئاترهایی که در فضای باز اجرا می‌شوند، نقش پررنگی در برنامه‌های جشن و پایکوبی روز ملی ایرلند دارند. اگر علاقمند سفر به اروپا هستید، از تور اروپا ژیوار دیدن کنید.

جمع‌بندی

در سال‌های اخیر، مراسم جشن و پایکوبی روز ملی ایسلند، بیشتر حول محور کودکان برنامه‌ریزی می‌شوند. این روز از سال 1971، به‌عنوان یک روز تعطیل رسمی در ایسلند معرفی شده و اماکن دولتی، مدارس، بانک‌ها و بیشتر کسب و کارها بسته هستند.

با وجود این‌که 17 ژوئن (27 خرداد) از سال 1971، رسماً یک روز تعطیل محسوب می‌شده، اما قبل از آن هم از سال 1945، به‌صورت غیررسمی جشن گرفته می‌شد و کارفرمایان، این روز را تعطیل می‌کردند تا کارگرانشان با خانواده‌های خود به جشن و پایکوبی بپردازند.