مون مارتر یک تپه بزرگ در منطقه 18 پاریس است و ارتفاع آن 130 متر میباشد که نام خود را به منطقه اطراف، بخشی از ساحل راست در بخش شمالی شهر میدهد. مون مارتر در درجه اول به دلیل وجود کلیسای سفید گنبد دار Sacré-Cœur در قله آن بهعنوان یک محله تاریخی و بعد بهعنوان منطقه کلوپ شبانه شناخته میشود. همچنین کلیسای دیگری نیز روی تپه وجود دارد که سنت پیر مون مارتر نامیده میشود. این کلیسا در سال 1147 میلادی ساخته شد که به کلیسای صومعه معتبر مون مارتر معروف بود. برای دیدن تپه مون مارتر و دیدنی های جذاب آن می توانید از طریق تور فرانسه اقدام کنید.
تپه Montmartre در طول تاریخ
در اواخر قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم، دوران Belle Époque، بسیاری از هنرمندان در مون مارتر یا اطراف آن زندگی میکردند، کار میکردند یا استودیو داشتند، ازجمله آمدیو مودیلیانی، کلود مونه، پیر آگوست رنوار، ادگار دگا، هنری دو تولوز-لوترک، سوزان والادون، پیت موندریان، پابلو پیکاسو، کامیل پیسارو و وینسنت ون گوگ.

مون مارتر یا تپه Montmartre در طول تاریخ فرانسه چطور به وجود آمد؟
در حفاریهای سال 1975 در شمال کلیسای سن پیر، سکههایی از قرن سوم و بقایای یک دیوار بزرگ یافت شد. در حفاریهای قبلی در قرن هفدهم در Fontaine-du-But (2 rue Pierre-Dac) بقایای حمامهای رومی از قرن دوم پیدا شد.
تبدیلشدن صومعه و کلیساهای مون مارتر به معادن گچ بعد از انقلاب فرانسه
در سال 1134، پادشاه لوئیس شبی کلیسای Merovingian را خرید و کلیسای Saint-Pierre de Montmartre که هنوز پابرجا است را در آن محل ساخت. او همچنین The Abbey Royal of Montmartre، صومعهای از بندیکتین را تأسیس کرد که ساختمانها، باغها و مزارع آن بیشتر مون مارتر را گرفته بود. او همچنین یک نمازخانه کوچک به نام Martyrium در مکانی که اعتقاد داشت که سنت دنی در آنجا سرش بریدهشده است، ساخت. بعدها این مکان به زیارتگاهی محبوب تبدیل شد.

مون مارتر یا تپه Montmartre در طول تاریخ فرانسه چطور به وجود آمد؟
این صومعه در سال 1790 در جریان انقلاب فرانسه تخریب شد و برای ساختن معادن گچ از آن استفاده شد. در قرن پانزدهم، دامنههای شمالی و شمال شرقی تپه محلی روستایی بود که توسط تاکستانها و باغهای درختان هلو و گیلاس احاطهشده بود. اولین آسیابها در شیب غربی در سال 1529 روی این تپه ساخته شدند و گندم، جو و چاودار را آسیاب کردند. در آن زمان سیزده آسیاب وجود داشت، اگرچه در اواخر قرن نوزدهم فقط دو کارخانه باقیمانده بود.
در جریان محاصره پاریس در سال 1590، در دهه آخر جنگهای مذهبی فرانسه، هنری چهارم توپخانه خود را در بالای قله مون مارتر قرار داد تا به سمت شهر شلیک کند. محاصره سرانجام با شکست نیروهای امدادی بزرگ و نزدیک شدن هنری به عقبنشینی شکست خورد.
زمانی که مون مارتر توسط بیگانگان اشغال گشت
در سال 1790، مون مارتر در خارج از محدوده پاریس بود. در آن سال، تحت حکومت انقلابی مجلس ملی، آن را به کمون مون مارتر تبدیل کردند. مشاغل اصلی کمون ساخت شراب، معادن سنگ و معادن گچ بود. استخراج گچ در دوره گالو رومی، ابتدا در معادن روباز و سپس در زیر زمین انجام میشد و تا سال 1860 ادامه داشت. گچی که از این معادن استخراج میشد بهعنوان “مونتمارتاریت” به فروش میرفت و مردم این خرافه را باور داشتند که در برابر آتش و آب مقاوم است.

زمانی که Montmartre توسط بیگانگان اشغال گشت
از معادن گچ تا زمینهای سست و ناپایدار تپه مون مارتر
بین قرنهای 7 و 9، بیشتر سارکوفاژهای یافت شده در مکانهای باستانی از گچ قالبگیری شده ساختهشده بود. در دوران معاصر، استخراج با مواد منفجره انجام میشد که زمین را در زیر قفسه با تونل پر کرده بود و زمین را بسیار ناپایدار کرده و ساختن بناهای ساختمانی بر روی آن دشوار بود.
برای ساختن کلیسای Sacré-Cœur نیاز به ساختن یک فونداسیون ویژه بود که 40 متر زیر زمین فرود میرفت تا ساختمان را در جای خود نگه دارد. دندان فسیلی پیداشده در یکی از این معادن توسط ژرژ کوویر بهعنوان یک اسب منقرضشده شناخته شد که او آن را Palaeotherium، “حیوان باستانی” نامگذاری کرد. طرح او از کل حیوان در سال 1825 با اسکلتی که بعداً کشف شد مطابقت داشت.

از معادن گچ تا زمینهای سست و ناپایدار تپه Montmartre