مجله فرانسه

مقبره پانتئون چگونه به یک آرامگاه برای افراد مشهور تبدیل شد؟

مقبره پانتئون

پانتئون که به فرانسوی Panthéon به معنی مقبره است که از کلمه یونانی کلاسیک pántheion به معنی معبد برای همه خدایان گرفته‌شده است. این بنای تاریخی در منطقه 5 پاریس در فرانسه واقع‌شده است. این مقبره در محله لاتین، در بالای مونتان سنت ژنیوو در مرکز میدان پانتهون قرار دارد. این بنای تاریخی بین سال‌های 1758 تا 1790، با طراحی ژاک ژرمن سوفلو، به دستور پادشاه لویی پانزدهم فرانسه ساخته شد. پادشاه قصد داشت آن را به‌عنوان کلیسایی به سنت ژنیوف، قدیس حامی پاریس اختصاص دهد که آثار آن باید در کلیسا نگهداری می‌شد؛ اما نه سوفلوت و نه لویی پانزدهم نتوانستند کلیسا را کامل ببینند. برای دیدن مقبره پانتئون زیبا می توانید از طریق تور فرانسه اقدام کنید.

داستان انتخاب پانتئون به‌عنوان مقبره

در زمان پایان ساخت‌وساز، انقلاب فرانسه آغازشده بود. انقلابیون در سال 1791 به تغییر کلیسای سنت ژنوویو به مقبره برای بقایای شهروندان برجسته فرانسوی، با الگوبرداری از پانتئون در روم که از قرن شانزدهم که به همین روش استفاده می‌شد، رای دادند. اولین کسی که در آنجا دفن شد، آنوره گابریل ریکوتی، کنت میرابو بود، اگرچه بقایای بدن او چند سال بعد از ساختمان خارج شد. در طول قرن نوزدهم، پانتئون دو بار به کار کلیسا بازگردانده شد. تا اینکه جمهوری سوم فرانسه سرانجام در سال 1881 دستور استفاده منحصربه‌فرد این بنا را به‌عنوان مقبره صادر کرد.

مقبره پانتئون

مقبره پانتئون

چه کسانی در مقبره Panthéon دفع شدند؟

تغییرات پی‌درپی در هدف پانتئون منجر به تغییراتی در دکوراسیون پایه، پوشش گنبد توسط صلیب یا پرچم شد و برخی از پنجره‌های موجود با سنگ‌تراشی مسدود شدند تا فضای داخلی را تیره‌تر و جالب‌تر جلوه بدهند. معماری پانتئون نمونه اولیه نئوکلاسیسیسم است که بر فراز آن گنبدی قرار دارد که بخشی از شخصیت خود را مدیون تمپیتو برامانته است. تا سال 2018، بقایای 78 نفر به Panthéon منتقل شد، ازجمله 73 مرد و پنج زن. بیش از نیمی از همه‌کسانی که آنجا دفن شدند تحت فرمان ناپلئون در زمان اولین امپراتوری فرانسه انجام شد.

مقبره پانتئون

مقبره پانتئون

تلاش لوئی پانزدهم برای ساخت و تکمیل کردن مقبره پانتئون

پادشاه لوئی پانزدهم در سال 1744 گفت که اگر از بیماری‌اش بهبود یابد، کلیسای فرسوده ابی سنت ژنوویو را با یک ساختمان بزرگ‌تر که شایسته قدیس حامی پاریس است جایگزین می‌کند. او بهبود یافت، اما ده سال از آغاز بازسازی و بزرگ شدن کلیسا گذشت. در سال 1755، مدیر آثار عمومی پادشاه، ابل فرانسوا پواسون، مارکی دو مارینی، ژاک ژرمن سوفلو را برای طراحی کلیسا انتخاب کرد. سوفلوت معماری کلاسیک را در روم طی سال‌های 1731 تا 1738 مطالعه کرده بود. بیشتر کارهای اولیه او در لیون انجام شد. سنت ژنیوف کار و زندگی او شد و تا پس از مرگ او تمام نشد.

مقبره Panthéon

مقبره Panthéon

اولین طراحی او در سال 1755 به پایان رسید و به‌وضوح تحت تأثیر کارهای برامانته که در ایتالیا تحصیل‌کرده بود، قرار گرفت. طرح او به شکل یک صلیب یونانی، با چهار شبستان با طول مساوی ، یک گنبد بزرگ در گذرگاه مرکزی ، یک رواق کلاسیک با ستون‌های کورینتی و یک پرده با یک سقف مثلثی در نمای اصلی بود. این طرح در طی سال‌های بعد پنج بار تغییر کرد، اما  سال 1777 نهایی نشد.

زمانی که مقبره پانتئون به یک آرامگاه واقعی تبدیل شد

پایه‌های بنا در سال 1758 گذاشته شد، اما به دلیل مشکلات اقتصادی کار به کندی پیش رفت. در سال 1780، سوفلوت درگذشت و شاگردش ژان باتیست روندلت جایگزین وی شد. کلیسای سنت ژنووی که دوباره مدل شده بود سرانجام در سال 1790، اندکی پس از شروع انقلاب فرانسه تکمیل شد.

مقبره Panthéon

این ساختمان 110 متر طول و 84 متر عرض و 83 متر ارتفاع دارد و سردابی در زیر آن به همان اندازه قرارگرفته است. سقف بر روی ستون‌های جداگانه که مجموعه‌ای از طاق‌های بشکه و طاق‌های عرضی را تحمل می‌کردند، سوار بود. گنبد عظیم توسط آوزیز ها بر چهار ستون بزرگ تکیه داده‌شده بود. منتقدان این طرح ادعا کردند که ستون‌ها نمی‌توانند چنین گنبد بزرگی را تحمل کنند. سوفلوت ساختار سنگی را با سیستم میله‌های آهنی، پیش از ساختمان‌های مدرن تقویت‌شده، تقویت کرد. میله‌ها تا قرن بیست و یکم خراب‌شده بودند و یک پروژه مرمت بزرگ برای جایگزینی آن‌ها از سال 2010 راه‌اندازی شد که هنوز ادامه دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *