تور فرانسه
[vc_row][vc_column][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]نام : پیکاسو ماتادور
تولد: 25 اکتبر 1881
شهرت: نقاش
سبک اصلی: کوبیسم
درگذشت: آوریل 1973 در اورا در کنار قلعه محبوبش واونارگوئز دفن شده است
شاید زمانی که در 25 اکتبر 1881 به دنیا آمد، هیچوقت کسی حتی فکرشم را هم نمی‌کرد که یه روزی پابلو بتواند در قرن 20 میلادی چنین جنبش عظیمی در نقاشی به وجود آورد.
پدر او خوزه روییز استاد هنر و نقاشی بود و در کشیدن حالت پای کبوتر زبانزد عام بود.
در سن 7 سالگی پدر به او نحوه نقاشی حالت و فرم پاهای کبوتر را آموزش داد و آینده‌ای روشن برای پابلو پیش‌بینی کرد.
اولین نقاشی پیکاسو
در سن 9 سالگی اولین نقاشی وی با رنگ و روغن پیکادور نام داشت. یک صحنه گاوبازی که مردی در آن سوار بر اسب است و یک زن و یک مرد پشت حصار میدان ایستاده‌اند.
پدر همچون نجاری که رنده خود را زمین می‌گذارد قلم موی خود را کنار گذاشت و به تماشای استعداد استثنایی پابلو ایستاد.
بیشتر بخوانی: پیکاسو نوزادی که مرده به دنیا آمد
اولین نقاشی پیکاسو- پیکادور- 1889
ورود پابلو پیکاسو به آکادمی
در سن 13 سالگی با نمره کامل در آزمون ورودی، وارد آکادمی هنر بارسلونا شد.
در 16 سالگی وی را به آکادمی سلطنتی هنرهای زیبا (سن فرناندو) در مادرید فرستادند و پس از مدتی شیفته هنر مادرید شد و به شدت تحت تاثیر جذابیت‌های هنری ولاسکوئز، گویا و به خصوص ال گرکو شد.
اولین بار در همین دوران به مهد هنر در اروپا یعنی پاریس رفت و بیش از پیش با کارهای دلاکروآ، تولوز- لوترک و ون گوگ و بسیاری دیگر آشنا شد و پایه‌های انقلاب هنری در ذهنش با ترکیب این آثار شکل گرفت.
دوره آبی پیکاسو آغاز شد
در 1901 برای بار دوم به پاریس سفر کرد. اما دوست صمیمی پابلو کارلوس کاساخما در سال 1901 خود کشی کرد و اندوه و ناراحتی بر زندگی پابلو پای گذاشت و غم از دست دادن دوست بر آثار او تاثیر به سزایی داشت تا جایی که بسیاری معتقدند دوره آبی تاثیر روانی مرگ کارلوس بر پیکاسو بود.
شاید هیچ اثری به اندازه گیتاریست پیر، اثر غم و اندوه و فقر را در این دوره به تصویر نمی‌کشد. پیرمردی روشن دل و نحیف که در حال نواختن گیتار است.
آشنایی پیکاسو با فرناند الیویه
در سال 1904 مدت‌های زیادی به سیرک می‌رفت و شخصیت مورد علاقه او دلقک سیرک بود و به آرامی از دوران حزن و اندوه و افسردگی فاصله گرفت و آغازگر دوره صورتی در این سال بود که رنگهای مورد استفاده در نقاشی برای وی رنگ‌هایی به مراتب شادتر بود.
در همین دوران بود که با فرناند الیویه مدل فرانسوی آشنا شد و انگیزه پیکاسو برای نقاشی رنگهای شاد دو چندان شد.
در این دوران پیکاسو بیش از 60 پرتره از فرناند کشید.
پیکاسو با الیویه در پاریس در محله مونمارتر و در کعبه هنرمندان زمان زندگی می‌کرد که نامش باتو لاوار بود.
اما در سال 1906 وی پرتره‌ای از گرترود اشتاین را کشید که بیش از 80 بار آنرا باز طراحی نمود و در پایان با ترس به او گفت: زمانی که تورا می‌بینم نمی‌توانم نگاهت کنم و دیگر آنرا ادامه نداد.
اینجا به دنبال انگیزه‌ای جدید برای نقاشی سبک‌های جدیدش افتاد که این انگیزه را با دقت در ماسکها و فرهنگ آفریقایی یافت.
در سال 1909 از فقر فاصله گرفت و با الیویه به کارگاهی در کلیشی در پاریس نقل مکان کرد و علاقه و اشتیاق وی به الیویر روز به روز کمتر شد. چرا که الیویر یادآور روزهای سخت و فقر زندگی پیکاسو بود.
فرناند الیویه- 1906
دوران جدید از زندگی پیکاسو
در سال 1910 با مارسل همبرت ملقب به ءاوا آشنا شد.
طی سالهای آتی کار کوبیسم خود را اغاز کرد و سالها بدی را پیش رو داشت: جنگ جهانی اول و مرگ اوا به دلیل بیماری.
در 1917 در رم به دعوت ژان ککتو و سرگی دیاگیلف به رم رفت تا صحنه‌ای از باله دیاگیلف نقاشی کند. و دلباخته الگا خوخلووا شد و ثمره ازدواج آنها در سال 1918 فرزندی بود به اسم پاول.
بخشهایی از سبک سوررِئال پیکاسو را می‌توان در پرتره‌های ماریا ترزا والتر دید، که به گفته اندره برتون باید مدل را قاپید و پیکاسو در پرتره‌های ماریا به خوبی این کار را انجام داده بود.
ماریا مدل جدید پیکاسو بود و سال 1936 صاحب یک دختر شدند، اما پیکاسو قبل از آن از ماریا جدا شد.
از اواسط دهه 30 شخصیت محبوب پیکاسو در آثارش گاو شد. یک گاو یا میناتور شخصیتی که برای پیکاسو نماد جنگ، مرگ و نیروی مخرب بود.
گرنیکا 1937
پاسخ جالب پیکاسو
روزی یکی از افسران نازی به منزل پیکاسو رفت و تا چشمش به تابلوی گرنیکا افتاد از پابلو پرسید این کار شماست و پابلو جواب داد نه کار شماست.
چرا که تابلوی گرنیکا تصویر بمباران شهر کوچک گرنیکا در ایالت باسک اسپانیا توسط هواپیماهای نازی بود.
پابلو در سال 1926 با بانویی هیستریک و نامتعادل به نام دورا ماار آشنا شد.که بانوی گریان در بسیاری از نقاشی‌های پیکاسو ناشی از اثر اوست.
موزه پیکاسو | طرح‌های اولیه نقاش معروف در اسپانیا
بانوی گریان 1937
نزدیک شدن به مرگ پیکاسو
در 1946 با دختری هنرمند آشنا گردید به نام فرانکو گیلوت که حاصل ازدواج آنها یک پسر و یک دختر بود. اما در سال 1953 به همراه دو فرزندش پیکاسو را ترک گفت.
او حتی در سن 70 سالگی همچنان فعال بود و در کارگاه سرامیک سازی بسیار فعالیت می‌کرد و سرانجام نتیجه این فعالیتها تعداد زیادی گلدان تندیس و بشقاب بود.
در سال 1961 با ژاکلین روگ ازدواج کرد و تا اخر عمر در کنار او بود.
وی در سال 1973 در گذشت و اورا در کنار قلعه محبوبش واونارگوئز دفن کردند.
در سال 1970 موزه پیکاسو در بارسلونا و در 1985 در پاریس افتتاح شد که شامل 200 نقاشی 150 مجسمه و هزاران طرح و چاپ و مستندات بود.
دوشیزگان آوینیون 1907
تأثیر پیکاسو بر هنر
پابلو پیکاسو به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تأثیرات بر روند هنر قرن بیستم، اغلب سبک‌های مختلف را با هم ترکیب می‌کرد تا تفسیرهای کاملاً جدیدی از آنچه می‌دید خلق کند. او نیروی محرکه ای در توسعه کوبیسم بود و کلاژ را به سطح هنرهای زیبا رساند.
پیکاسو با شجاعت و اعتماد به نفس بدون مانع یا ترس از طرد شدن، از دیدگاه خود پیروی کرد زیرا او را به نوآوری‌های تازه در صنعت خود سوق داد. به همین ترتیب، جستجوی مستمر او برای اشتیاق در روابط عاشقانه‌اش در طول زندگی‌اش، او را به خلق نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و حکاکی‌های بیشماری الهام بخشید.
پیکاسو فقط یک انسان نیست، پیکاسو همیشه یک افسانه است، در واقع تقریباً یک اسطوره. در دید عموم او مدتهاست که مظهر نبوغ در هنر مدرن بوده است. پیکاسو را یکی از آن موجودات کمیابی می‌دانند که مانند بوته‌هایی عمل می‌کند که در آن پدیده‌های متنوع و اغلب آشفته فرهنگ متمرکز شده‌اند.
موزه پرادو | جامع‌ترین موزه نقاشی اسپانیایی در جهان
سه نوازنده 1921
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_message message_box_color=”sandy_brown” icon_fontawesome=”fas fa-feather”]
نویسنده: جناب آقای احسان تجدد
راهنمای حرفه‌ای تورهای اروپایی آژانس ژیوار
[/vc_message][/vc_column][/vc_row]
