نام منطقه سن ژرمن دپره از فردی به نام ابی سن ژرمن گرفتهشده است، کلیسای رومانسکی که پس از انقلاب فرانسه بازسازی شد در همان مکانی باقیمانده است که در قرن 5 توسط پادشاه مروینگی چایلدبرت اول، پسر کلوویس انتخاب شد. این منطقه برای بسیاری از لحظات تاریخ مهم بوده است. برای اولین بار در زمان حمله نورمنها در پایان قرن نهم تخریب شد، سپس در قرن شانزدهم دوباره بازسازی شد، زیرا هنوز در خارج از پاریس قرار داشت. برای بازدید از سن ژرمن میتوانید از طریق لیست تورهای فرانسه استفاده کنید.
سن ژرمن در زمان انقلاب فرانسه
در قرن هجدهم دوباره شکوفا شد، سلطنت سن ژرمن در انقلاب فرانسه منحل شد و ساختمانهای رهبانی آن به انبارها و زندانها تبدیل شدند. در سال 1794، آتشسوزی کتابخانه بزرگ را در این منطقه نابود کرد؛ و ساختمان آن فروخته شد و زمین آنجای خود را به ساختمانهای آپارتمانی داد. کلیسای سن ژرمن دپره که در قرنهای نوزدهم و بیستم بازسازیشده است، همچنان ویژگی بارز منطقه سن ژرمن محسوب میشود.
در محلی که امروزه دبیرستان لوئیس لو گرند واقعشده است، زمانی قدیمیترین و بزرگترین دانشگاه قرونوسطایی اروپا در آنجا قرار داشت که مرکز اصلی همه کالجهای پاریس در ساحل سمت چپ بود. دانشگاه پاریس بزرگترین ذهنها را تربیت کرد. توماس آکویناس، فرانسوا ویلون، خواکیم دو بلای و پیر د رونسارت تنها برخی از شناختهشدهترین شاگردان آن هستند.
سن ژرمن دپره از قرن 19 تا زمانهای مدرن
راسین، بالزاک، جورج سند، موست، ورلن، ریمبو و آناتول فرانسه، نویسندگان، شاعران و نمایشنامه نویسان از مشتریان سرسخت کافههای سن ژرمن پرس بودند. نقاشانی مانند دلاکروا، اینگرس و مانت به آنجا نقلمکان کردند. این منطقه به محل ملاقات ویژه صحنههای هنری تبدیل شد. برای درک روح آن زمان، میتوانید وارد موزه یوجن دلاکروا که در خیابان 6 فوردنبرگ قرار دارد شوید. این محل در یک کارگاه بزرگ هنری با منظرهای زیبا از باغ قرار دارد.
سن ژرمن دپره منبع کالجهای بزرگ فرانسه
در شمال ساحل رود سن، در کنار انستیتو دو فرانس، یک کالج ساختهشده بود که در طول انقلاب فرانسه بسته شد. سپس این کالج در سال 1806 توسط ناپلئون مجدداً افتتاح شد تا پنج آکادمی (Académie Française، Académie des Inscriptions et Belles-Lettres، Académie des Sciences، Académie des Beaux Arts و Académie des Sciences Morales et Politiques) را گرد هم آورد. همچنین مقابل ورودی آن، پل زیبای Pont des Arts واقعشده است. امروزه، عاشقان سراسر جهان برای نذر عشق ابدی در آنجا ملاقات میکنند، نمادی که با آویختن قفل در آنجا مشخص میشود.
سن ژرمن دپره | الهامبخش هنری برای نویسندگان و هنرمندان
از آغاز قرن بیستم، این منطقه پناهگاه و فضای آزادی برای صحنه هنرهای بینالمللی شد. در طول جنگ جهانی دوم، علیرغم مقررات منع آمدوشد، کافههای سنت ژرمن پرس باز ماندند. ژان پل سارتر و سیمون دوبوار، کافه فلور را مخفیگاه خود کردند. یک فیلسوف اظهار داشت: “تعداد فریتزها در اینجا کمتر از دم (در مونپارناس) است.” ازنظر روستایی، کافه فلور در بین افسران ورماخت محبوبیت چندانی نداشت. این کافه با نور کم از لامپهای استیلن محل کار نویسندگان بزرگ آینده شد. سارتر “جادههای آزادی” را در آنجا نوشت، سیمون دو بووار نیز “همه افراد فانی” را در میزهای این کافه نوشت.
سارتر و دو بووار در استودیوهای مبله جداگانهای در یک هتل زندگی میکردند، مانند اکثر نویسندگان و هنرمندان این محله. بسیاری از آنها سپس به هتل لا لوئیزیان، واقع در خیابان دو سن نقلمکان کردند. ژولیت گرکو، خواننده و نماد سنت ژرمن دپره، در ماه مه 1948 در آنجا زندگی میکرد و با شیپورزن معروف مایلز دیویس، آهنگساز موسیقی فیلم “آسانسور به چوبه دار”، لوئیس مال رابطه عاشقانه پرشوری داشت.
محله ای برای نویسندگان و هنرمندان پاریس
جنبوجوش خلاق در منطقه سن ژرمن بسیاری از هنرمندان، نقاشان، مجسمهسازان، مجریان و طراحان را به خود جلب کرد. لا لوئیزیان محل ملاقات ویژه سالوادور دالی و آماندا لیر، برنارد بوفه، آلبرتو جاکومتی، واسیلاکیس تاکیس، دنیس اوپنهایم، نام جون پیک، جوزف بویس، کیت هرینگ و بسیاری دیگر شد. بسیاری از آنها امروز دیگر در آنجا نیستند، اما سنت آنها همچنان ادامه دارد. این هتل کوچک خانوادگی مدام از خالقان مدرن برای نمایش آثار هنری خود دعوت میکرد و از ویراستاران محتوای فرهنگی و کارآفرینان استقبال میکند. این هتل دارای 80 اتاقخواب جذاب در قلب سنت ژرمن دپره است.