[vc_row css=”.vc_custom_1643782739507{margin-top: 15px !important;margin-bottom: 15px !important;margin-left: 85px !important;padding-right: 10px !important;padding-left: 10px !important;background-color: #66cdaa !important;}” mobile_bg_img_hidden=”no” tablet_bg_img_hidden=”no” woodmart_parallax=”0″ woodmart_gradient_switch=”no” row_reverse_mobile=”0″ row_reverse_tablet=”0″ woodmart_disable_overflow=”0″][vc_column css=”.vc_custom_1643782721591{margin-top: 10px !important;margin-bottom: 10px !important;border-right-width: 8px !important;border-left-width: 8px !important;background-color: #ffffff !important;}” mobile_bg_img_hidden=”no” tablet_bg_img_hidden=”no” woodmart_parallax=”0″ woodmart_sticky_column=”false” parallax_scroll=”no” mobile_reset_margin=”no” tablet_reset_margin=”no”][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
وایکینگها مردمی دریانورد از اواخر قرن هشتم تا اوایل قرن یازدهم بودند که نام خود را به عنوان تاجر، کاشف و جنگجو بر سر زبانها انداختند. آنها قاره آمریکا را مدتها قبل از کلمب کشف کردند و میتوان آنها را در شرق تا نواحی دوردست روسیه یافت.
[/vc_column_text][vc_separator][vc_column_text text_larger=”no” woodmart_inline=”no”]
سرزمین واکینگها: اسکاندیناوی
اولین یورش وایکینگها: سال 793 اولین یورش ثبت شده
عصر وایکینگ ها: عموماً به دورهای از سال 800 پس از میلاد (چند سال پس از اولین حمله ثبت شده)
معروفترین واکینگها: اریک قرمز، لیف اریکسون، ایوار بی استخوان
عصر وایکینگها: عموماً به دورهای از سال 800 پس از میلاد (چند سال پس از اولین حمله ثبت شده)
پایان دوره ی واکینگها: دهه 1050، (چند سال قبل از فتح انگلیس توسط نورمنها در سال 1066)
سبک زندگی وایکینگها
همه ما وقتی اسم وایکینگها را میشنویم، تصویری از افراد عجیب و تنومند با کلاههای شاخ دار، تبر و شمشیر به دست در ذهنمان شکل میگیرد که به حمله، غارت، آتش سوزی و انواع خرابکاریها مشغول هستند.
امروز در این مطلب با سبک زندگی واقعی وایکینگها آشنا خواهیم شد .
وایکینگها چه کسانی بودند؟
از اواخر قرن هشتم تا اواخر قرن یازدهم دریانوردانی اهل اسکاندیناوی بودند که از سرزمینهایشان در شمال اروپا، به مرکز و غرب اروپا حمله ور میشدند و به آنها وایکینگها میگفتند.
وایکینگ ها حدود سیصد سال با قدرت به غارتگری مشغول بودند و از مسیر دریا به کشورهای مختلف برای یافتن زمین و برده سفر میکردند. در این مدت کل اروپا را ترس و وحشت فراگرفته بود.
[/vc_column_text][vc_separator][vc_single_image image=”30555″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no” woodmart_inline=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]
فعالیت وایکینگها
اکثر این افراد به حرفه کشاورزی مشغول بودند و بیشتر محصولات زراعی آنها، جو دوسر، گندم، جو و سبزیجات بود. دامهای زیادی مثل اسب، مرغ، گاو، گوسفند و خوک در مناطق روستایی آنها پراکنده بودند.
وظیفه زنان وایکینگها تهیه غذا و تولید لباس بود. زنان با دوشیدن گوسفندان و گاوها لبنیاتی چون شیر، پنیر و کره تهیه میکردند و به پخت و پز و تولید نوشیدنیهای الکلی مشغول بودند.
فعالیتهای کشاورزی مثل شخم، کاشت، برداشت، کوددهی و خرمن کوبی وظیفه مردان بود و فقط در مرحله برداشت همه اعضای خانواده به یکدیگر کمک میکردند.
وایکینگها اکثر معاملات خود را به درستی و طبق قوانین انجام میدادند. علاوه بر کشاورزی، آنها در بسیاری از عرصههای دیگر مثل قایق سازی، آهنگری، ماهیگیری، چرم کاری و بازرگانی فعالیت داشتند.
بسیاری از وایکینگها بعد از حمله به سرزمینی، زنان و مردان را به بردگی خود میگرفتند و از راه تجارت برده بسیار ثروتمند میشدند.
پوشش وایکینگها
در مورد سبک زندگی وایکینگها و علایق و فعالیتهایشان نظرات متفاوتی وجود دارد و احتمالا سبکهایی که در فیلمها به نمایش گذاشته میشود، خیلی دقیق نیست.
آنها به پوشیدن پشم و پوست بسیاری از حیوانات علاقه زیادی داشتند. زنان وایکینگ در بافندگی مهارت زیادی داشتند و با ترکیب پشم رنگ شده حیوانات و گیاهان لباس های زیبایی را برای مردان میدوختند و خودشان نیز لباس های پشمی بلند میپوشیدند.[/vc_column_text][vc_separator][vc_single_image image=”30541″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no” woodmart_inline=”no”][vc_message message_box_color=”pink” icon_fontawesome=”fas fa-globe-americas”]
[/vc_message][vc_column_text text_larger=”no”]
رژیم غذایی وایکینگها
ماهی قسمت عمدهای از غذاهای وایکینگها را تشکیل میداد. آنها پروتئین زیادی مصرف میکردند و به گوشت خوک و اسب نیز علاقه بسیار زیادی داشتند و در اکثر جشنهای خود این دو غذا را تهیه میکردند.
وایکینگها نان مصرفی خود را از دانههایی که در مزارعشان کاشته بودند، تولید میکردند. بعدها انواع آجیلها و میوهها را نیز خودشان از مزارعشان تهیه کردند. علاوه بر این، آنها به خوردن نوشیدنی سبزیجات بسیار علاقمند بودند.
ورزشهای رایج میان وایکینگها
وایکینگها نیز مانند بسیاری از جوامع باستانی دیگر، به ورزشهایی مانند کشتی، بازیهای جنگی و اسکی علاقه زیادی داشتند.
قومی از وایکینگها به نام نورس از ورزش اسکی برای تفریح و جابجایی استفاده زیادی میکردند. بسیاری از آنها حتی برای پر کردن وقت خود، به بازیهای تختهای مشغول میشدند.[/vc_column_text][vc_separator][vc_single_image image=”30544″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no” woodmart_inline=”no”][vc_column_text text_larger=”no” woodmart_inline=”no”]
محل زندگی وایکینگها
خانههای این افراد، تفاوت بسیاری با سایر خانههای اروپا در آن زمان نداشت و عموما چوبی، سنگی، گلی یا کلاژی بود.
معمولا خانهها به شکل مستطیل و دارای سوراخی در سقف برای خارج شدن دود آتش ساخته میشد و از روشهای مناسبی برای عایق بندی و گرم نگهداشتن فضای خانه در فصول سرد استفاده میشد.
وایکینگ ها هنوز وجود دارند؟
در جواب این سوال میتوان گفت بله وخیر! واکینگها امروزه همانند دیگر گروههای معمولی از مردم وجود ندارند، با این حال، افرادی که مدتها پیش این کارها را انجام میدادند، امروز فرزندانی دارند که در سراسر اسکاندیناوی و اروپا زندگی میکنند.
در واقع، در بسیاری از کشورهای اسکاندیناوی، گروههای زیادی از مردم وجود دارند که زندگی خود را وقف زندگی مانند وایکینگها میکنند. برای مثال، هم نروژ و هم سوئد روستاهای وایکینگها پر از مردمی هستند که در عصر مدرن مانند وایکینگها زندگی میکنند و ابزارها، قایقها و شیوههای زندگی وایکینگها را بیش از یک قرن پیش بازآفرینی میکنند.
مسافران سوئد قبل از سفر بخوانند.[/vc_column_text][vc_separator][vc_single_image image=”30546″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no” woodmart_inline=”no”][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
نکات جالب درباره وایکینگها
- مردان وایکینگ علاقه زیادی به موهای بور داشتند و به همین دلیل از صابونهای قوی برای از بین بردن رنگ موهای خود و بور شدن استفاده میکردند.
- رعایت نکات بهداشتی برای آنها بسیار حائز اهمیت بود و وسایل کشف شده از آنها مثل موچین، گوش پاک کن و شانه اثباتی بر این ادعاست.
- زنان وایکینگ نسبت به زنان دیگر در آن دوران از حقوق و آزادیهای بیشتری بهرهمند بودند مثلا آنها میتوانستند از خاندان خود صاحب میراث شوند.
- وایکینگها بسیار به کشتیها و قایقهایشان علاقه داشتند و جنازههای افراد را در قایقها دفن میکردند.
[/vc_column_text][vc_single_image image=”30549″ img_size=”full” alignment=”center” style=”vc_box_shadow_3d” woodmart_inline=”no” parallax_scroll=”no”][/vc_column][/vc_row]
مفید بود.
ممنون
سپاس از همراهی با ارزش شما