[vc_row][vc_column width=”1/4″][vc_single_image image=”38627″ img_size=”medium” woodmart_inline=”no” parallax_scroll=”no”][/vc_column][vc_column width=”3/4″][vc_message message_box_color=”violet”]دکتر محسن قادری
کارشناس و مدیرعامل گروه گردشگری ژیوار[/vc_message][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
گردشگری در ابعاد مختلف،میتواند آثار مثبت و منفی متعددی به دنبال داشته باشد؛ از جمله آثار مثبت آن میتوان به ایجاد اشتغال، افزایش فرصتهای سرمایهگذاری، بهبود کیفیت زندگی، رشد فرهنگی، تقویت ارزشها و سنن محلی، توسعه زیرساختها، حفاظت ازسایتهای تاریخی و اکولوژیکی، توسعه مهارتهای برنامهریزی و نظایر آن اشاره کرد. در کنار این مزیتها گردشگری اگر به درستی کنترل،مدیریت و سازماندهی نشود آثار مخرب و منفی از جمله آلودگیهای محیط زیست و..به همراه خواهد داشت.
اما؛ چگونه و به چه روشی میتوان به آثار مثلت و منفی در گردشگری رسید؟
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_separator][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
پژوهش حلقه مفقوده در گردشگری ایران است،که توسط هیچ پدر و مادری تیمار نمیشود.چرا سهم پژوهش در گردشگری ایران کم است؟پژوهش در گردشگری ایران چه چالشهایی دارد که مورد توجه قرار نمیگیرد؟ جواب این سوالات و عدم توجه به پژوهش در گردشگری را می توان در موارد زیر خلاصه کرد:
۱-گردشگری در ایران صنعتی نوپا و جدید است و عمری از نگریستن به آن به عنوان یک صنعت درآمدزا و پاک با توجه برخورداری از سایتها و پتانسیلهای فراوان زیاد نمی گذرد.از این رو جایگاه آن در بین علوم دانشگاهی جدید است و فارغ التحصیلان آن فارغ التحصیلان دانشگاهی جدید هستند.همین نو و جدید بودن علم و صنعت گردشگری سبب شده است که مفاهیم،تعاریف و علایق روز به روز و برحسب یک موج تغییر کند.چنان که در ابتدا مفاهیم جغرافیایی در گردشگری مطرح بود.
۲-ضعف در ارائه آمار صحیح و مطابق با واقعیت، هرساله با انجام سفرهای نوروزی، آمارهای مختلفی از سوی مراجع و سازمانهای مختلف ارائه میشود که تفاوت های فاحشی با یکدیگر دارندو بعضا بعضی از سازمانها و استانها برای خوش خدمتی آمارهای خلاف واقع ارائه میدهند که دست پژوهشگران را برای ارائه پژوهشهای واقعی تنگ میکند و بسیاری از شرکتها را برای تخمین فروش که به آمارهای واقعی نیاز دارند به گمراهی می کشاند.
۳-نبود انگیزه و ضعف در روشهای پژوهش از دیگر مشکلاتی است که پژوهش در گردشگری را با چالش روبرو کرده است.
۴-عدم همکاری سازمانها با یک پژوهشگر سبب کم ارزش دانستن پژوهش هم میشود؛از این رو بودجه ای به پژوهش در گردشگری تخصیص نمیدهند.همچنین در بودجه بندی سالانه کشور هم پژوهش در گردشگری سهم اندکی را به خود اختصاص داده است . قالب بودجه های پژوهشی به طرحهای عمرانی،اجتماعی و درمانی تعلق دارد.گردشگری در دید بسیاری از سازمانها پژوهشی لوکس است و از این رو به آن تعلق خاطر نیست.
۵-از طرف دیگر هم اکثر سازمانها ارگان ها به یک پژوهشگر اجازه بررسی نمیدهند.بسیاری از سازمانها اطلاعات خود را محرمانه میدانند ودر ارائه آن به یک پژوهشگر مقاومت می کنند.
۶-فقر منابع در گردشگری و همچنین عدم تسلط کافی به زبان سبب شده است که اطلاعات به روز این رشته بدست مخاطب و پژوهشگر نرسد.همچنین عدم تنوع در رشتههای دانشگاهی این علم،نبود استادان برتر که سبقه طولانی در این رشته داشته باشند که بتواند پژوهشگران قابل را تربیت و نقاط پرچالش گردشگری را دیده و برای برطرف کردن آن پژوهش انجام دهند؛برمشکلات پژوهش در گردشگری افزوده است.
۷-اگرچه فقر منابع و علمی در گردشگری ایران زیاد است اما؛همین مقدار علمی هم نتوانسته است به بدنه گردشگری ایران وارد شود و مانند همه دیگر شغل ها فاصله میان دانشگاه و بازارکار زیاد است،البته تفاوت میان این دو فاصله بیشتر جهت به روز نبودن متد ها و روشهایی که در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد در گردشگری حایز اهمیت است.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]