[vc_row][vc_column][vc_column_text text_larger=”no” woodmart_inline=”no”]
دیوار نگاره های رم
نقاشیهای مربوط به دوران باستان بهندرت باقیماندهاند؛ زیرا رنگ یک ماده با دوام بسیار کمتر از مجسمههای سنگی یا برنز است. از میان نقاشیهایی که از جهان کلاسیک روم باقیماندهاند، بسیاری از آنها دیوارنگارههای (فرسکو) منطقه کامپانیا در اطراف ناپل ایتالیا هستندکه در تور ایتالیا میتوانید از آنها بازدید کنید.
که به کمک آنها میتوان تاریخ نقاشی دیواری رم را ردیابی کرد. زیرا رنگ با قرار گرفتن در معرض نور و هوا تمایل به محو شدن دارد و بیشتر آنها با گذشت زمان از بین رفتند.
تاریخچه دیوار نگاره های رم
منطقه کامپانیا شامل پمپئی، هرکولانوم و سایر شهرهایی است که ساختمان، نقاشیها و مجسمههای آنها با فوران کوه محافظتشده است. هنگامی که آتشفشان در کوه وزوویوس فوران کرد، کل شهر پمپئی در سال 79 قبل از میلاد در زیر خاکستر آتشفشانی مدفون شد و بهعنوان راهی برای حفظ رنگهای زنده و طبیعت بالقوه شکننده رنگ عمل کرد.
بنابراین رنگهای غنی نقاشیها در خانهها و بناهای تاریخی، هزاران سال تا کشف مجدد آنها حفظ شد. این نقاشیها توالی بیوقفهای از شواهد دو قرن را نشان میدهند و این به لطف آگوست مائو، دانشمند آلمانی قرن نوزدهم است .
[/vc_column_text][vc_separator color=”black”][vc_single_image image=”25349″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]
کاربرد دیوار نگاره های رم
اولین نقاشیهای رومی مستقیماً بر روی دیوارهای داخلی خانههای ثروتمندترین افراد جامعه ایجاد شد که برای تحت تأثیر قرار دادن بازدیدکنندگان ساخته میشد؛ بنابراین بسیار جلبتوجه کننده و با جزئیات زیاد بودند.
در روم باستان، فضای داخلی اغلب کوچک و دلگیر بود. بعضی از خانههای رومی بسیار تاریک بودند و حتی پنجره هم نداشتند. رومیها از نقاشیهای دیواری بهعنوان راهی برای باز و روشن کردن فضای خود نیز استفاده میکردند.
بسیاری از دیوارنگارهها نهتنها در داخل ویلاهای ثروتمند، بلکه در داخل خانههای شخصی و ساختمانهای عمومی نیز دیوارها را تزئین کردهاند. بسته به عملکرد اتاق، دیوارها ممکن است با معماری خیالی، طبیعت بیجان، صحنههای اساطیری یا نقوش کاملاً تزئینی نقاشی شوند.
بازدید از دخمههای کاتاکومب را از دست ندهید.
[/vc_column_text][vc_separator color=”black”][vc_single_image image=”25350″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]
مشخصات دیوار نگاره های رم
رنگدانههای غنی این دیوارنگارهها معمولاً به رنگهای خاکی طبیعی قرمز، زرد و قهوهای، با افزودن آبی و مشکی برای تأکید وجود داشتند و برای ایجاد نقاشی دیواری بادوامتر و ماندگارتر، روی گچ مرطوب انجام میگرفتند.
بهطور خاص رمیها از فرسکو (نوعی نقاشی روی گچ) استفاده میکردند که با آمادهسازی دیوار با 1 تا 3 لایه ملات (مخلوط آهک و شن و ماسه) ساخته میشد؛ سپس آن را با 1 تا 3 لایه آهک مخلوط با سنگ مرمر ریز پودر شده میپوشاندند.
درحالیکه این گچ هنوز مرطوب است، رنگدانهها در طرح موردنظر اعمال شده تا نقاشی که درواقع بخشی از دیوار است، ایجاد گردد.
با خطرناک ترین جادههای اروپا و راههای عجیب و غریب آن آشنا شوید.
سبکهای دیوار نگاره های رم
مورخان هنر از کاوش چنین نگارههایی چهار سبک دیوارنگاری را تعریف کردهاند. این چهار سبک ازنظر زمانی و با توجه به ویژگیهای مشخصی تقسیمشدهاند که در ادامه با آنها آشنا می شویم.
[/vc_column_text][vc_separator color=”black”][vc_single_image image=”25351″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]
-
سبک ادغام
قدمت این دیوارها مربوط به دوره هلنیستی است و با رنگهای روشن، تم وصلهای و تزئیناتی به سبک مرمر مشخص میشدند. در معابد و سایر بناهای مذهبی، از مرمر واقعی وارداتی استفاده میشد اما سبک مرمر تقلبی که در خانهها استفاده میشد نیز بسیار باورپذیر بود.
همچنین قالبهای گچبری برای شکل ظاهری سهبعدی ساخته میشد که مستطیلهای نقاشی شده را میشکافت. برخی از این نقاشیها را هنوز میتوان به زیبایی اصلی خود در پمپئی بازدید کرد.
-
سبک معمارانه
در دوره دوم دیوارنگارهها همچنان از رنگهای با جلوه مرمر استفادهشده است اما عنصری از خیال در طراحی وجود دارد. عناصر معماری با استفاده از پرسپکتیو برای ایجاد فاصله و چندین نقطه تمرکز، مد شدند.
ستونها، ساختمانها، فوارهها و سایر عناصر خارجی دیوارها را آراستهاند و این سبک تا پایان قرن اول قبل از میلاد ادامه داشت. بازسازی اتاقخواب P. Fannius Synistor در موزه هنر متروپولیتن برای مشاهده در دسترس است که یکی از مشهورترین نمونههای این سبک هنری است.
[/vc_column_text][vc_separator color=”black”][vc_single_image image=”25352″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][vc_column_text text_larger=”no”]
-
سبک زینتی
نقاشیها بین اوایل قرن اول میلادی و 5 میلادی به طرز چشمگیری تغییر کردند. طرحهای جلبتوجه کننده و پر جزئیات با رنگ بلاک جایگزین شد و با جزئیات ظریف و تزئین شده از هم جدا گردید. این سبک هنوز بر اساس طراحی معمارانه بناشده بود اما بیشتر تخیلی و فانتزی، با ساختاری از بناهایی که در زندگی واقعی نمیتوانست وجود داشته باشد.
گاهی اوقات، در وسط دیوار صحنههای کوچکی با تصاویر ازجمله سوژههایی مانند حیوانات، معابد و مزارع نیز دیده میشود. در این دوره بود که رومیها تحت تأثیر مضامین مصری قرار گرفتند، موضوعی که میتوان از طریق نمایش نیل و استفاده از تصاویر سنتی مصر مشاهده کرد.
-
سبک پیچیده
این سبک ترکیبی هیجانانگیزی است از هر آنچه قبل از آن بوده: با بلوکهای سبک مرمر، تصاویر معمارانه و بلوکهای پررنگ با جزئیات ظریف. تا زمان ویرانی شهر در سال 79 میلادی، این دوره همچنین شاهد معرفی تصاویر بزرگ صفحه مرکزی با طیف باورنکردنی و متنوعی بود.
یک فوران آتشفشان موجب حفظ گنجینهای باارزش شده که به شکل یک عامل طبیعی برای حفظ بخشی از تاریخ هنر عمل کرده است. دیوار نگاره های رم در شهر پمپئی در چهار سبک مختلف این تاریخ را زنده نگهداشتهاند که بازدید از آنها یکی از جذابترین بخشهای گردشگری میتواند باشد.
[/vc_column_text][vc_separator color=”black”][vc_single_image image=”25354″ img_size=”full” alignment=”center” parallax_scroll=”no”][/vc_column][/vc_row]