تور فرانسه
حتماً در طول زندگی خود جسته و گریخته افسانه ای در مورد مردمانی که سنگ شده اند شنیده باشید. حتی در بعضی داستان های دینی هم به آنها اشاره شده است که بیان شده که آنها همان مردم قوم لوط بودند که بر اثر ارتکاب گناه دچار عذاب الهی شده اند و بعضی ها نیز این ادعا را رد کرده اند و قصه آنها را جدای از این ماجرا می دانند. مردم این شهر اسرارآمیز حدود 2000 سال پیش زندگی میکرده اند و اتفاقی ناگوار بر اثر فوران ناگهانی و سهمگین آتشفشانی که در نزدیکی سکونت گاهشان قرار داشت باعث شد به یکباره به چشم بر هم زدنی همه چیز قالبی از مواد مذاب به خود بگیرد و همه انسان ها و موجودات آن شهر زیبا و ساحلی فرصت فرار و نجات پیدا نکنند و به سنگ تبدیل شوند. حجم این مواد بر روی شهر باعث شد حدود 1700 سال این شهر از دید ساکنان دنیا پنهان بماند. اگر علاقه دارید راجع به پمپئی بیشتر بدانید در ادامه با ژیوار سفیر نوین همراه باشید.
همچنین برای اطلاعات بیشتر درباره قیمت تورهای ایتالیا می‌توانید به سایت ژیوار مراجعه نمایید.
شهر سوخته پمپئی درکجا قرار دارد؟
پمپئی، شهری اسرارآمیز در روم باستان واقع در کامپانیای ایتالیا، 14 کیلومتری جنوب شرقی شهر ناپل، در پایه جنوب شرقی کوه وزوویوس که سال های مدیدی است زمان در آن متوقف شده است. این شهر بر روی محوطه ای که توسط یک جریان گدازه ای ماقبل تاریخ به سمت شمال دهانه رودخانه سارنوس تشکیل شده، ساخته شده است. پمپئی و دیگر جوامع همسایه آن، توسط فوران خشونت آمیز کوه وزوویوس در سال 79 میلادی نابود شد. شرایط نابودی آنها بقایای خود را به عنوان یک سند منحصر به فرد از زندگی گریکو رومن حفظ کرد و در مجموع در سال 1997 یک سایت میراث جهانی یونسکو را طراحی کرد.
شهر سوخته پمپی در ایتالیا | شهری که در 15 دقیقه ویران شد!
تاریخچه پمپئی
پومپی اولین بار در سال 310 قبل از میلاد در تاریخ ثبت شد، زمانی که در دومین جنگ سامنیته، یک ناوگان رومی در بندر سارنوس پمپیا فرود آمد و از آن جا حمله ناخوشایندی به شهر همسایه «نوکریا» انجام داد. در پایان جنگ سامنیته، کامپانیا بخشی از کنفدراسیون رومی شد و شهرها تبدیل به “متحدان” رم شدند اما مردم آن تا زمان جنگ اجتماعی به طور کامل تحت فشار قرار نگرفتند. پومپئی به ایتالیایی ها در شورش علیه رم در این جنگ پیوست و در سال 89 قبل از میلاد توسط جنرال رومی لوسیوس کرنلیوس سولا محاصره شد. پس از جنگ، پمپئی همراه با سایر نقاط ایتالیا در جنوب رود پو، شهروندی روم را دریافت کرد. با این حال، به عنوان یک مجازات برای بخشی از پمپئی که در جنگ شرکت کرده بودند، مستعمره سربازان پیشکسوت رومی در آنجا تحت نظارت پابلیوس سولا، برادرزاده ژنرال رومی تاسیس شد.
زبان لاتین به جای اسکان، زبان رسمی قرار گرفت و شهر به زودی به نهادها، معماری و فرهنگ رومی تغییر یافت. شورشی در پمپئی بين پومپيان و نوکریاها در سال 59 ميلادي، توسط طاوسيتوس مورخ رومي گزارش شده است. زلزله ای در 62 مین سال جاری در پومپی و هراکولانیوم خسارت زیادی به بار آورد. شهرها هنوز از این فاجعه نجات نیافته بودند، زمانی که نابودی نهایی آنها 17 سال بعد به پایان رسید.
علت شهرت شهر پمپئی چیست؟
شهر پمپئی مشهور است زیرا در سال 79 میلادی، هنگامی که آتشفشان ساحلی کوه ووزویوس فوران کرد، آن را در حداقل 19 فوت (6 متر) خاکستر و سایر آوارهای آتشفشانی پوشانید. دفن سریع این شهر آن را برای قرنها قبل از آن که ویرانه آن در اواخر قرن 16 کشف شود حفظ شد. حفاری های بعدی پمپئی و مناطق اطراف آن در اواسط قرن هجدهم، شروع پیشرفت علم باستان شناسی شد. سایتهای باستان شناسی در پمپئی و در اطراف آن مهم هستند، زیرا آنها منبع منحصر به فرد اطلاعات در مورد بسیاری از جنبه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و سیاسی دنیای باستانی را ارائه می دهند.
چرا پمپئی ویران شد؟
پومپیه به دلیل فوران کوه وزوویوس در 24 اوت سال 79 میلادی نابود شد. درست بعد از ظهر روز 24 آگوست، قطعات خاکستر و سایر آوارهای آتشفشانی شروع به ریختن بر پومپی کردند، که به سرعت به شهر رسید و تا عمق بیش از 9 فوت (3 متر) را پوشش داد. مواد پیروکلاستیک مخلوطی از ذرات داغ سنگ، گازهای داغ و هوا در حال حرکت با سرعت بالا در ابرهای ضخیم تاریک که زمین را می پوشاند. در صبح روز 25 اوت به شهر رسید و به زودی افرادی را که قبلا بر اثر آوار آتشفشانی کشته نشده بودند، خفه کرد. پس از جریان های پیروکلاستیک و بارندگی های خاکستری، حداقل 9 فوت دیگر از خاك روی این شهر اضافه شد. این فوران همچنین شهرهای هراکولانیوم، تتیائه، تورن انزیناتا و دیگر جوامع نزدیک را نابود کرد. این اتفاق به قدری سریع روی داد که مردمی هم که تقلا می کردند از طریق قایق و کشتی ها از شهر دور شوند هم مجالی پیدا نکردند و از یک طرف جریان گدازه و از طرفی جریان سیل آسای آب رودخانه که براثر تکان های شدید خروج گدازهها ایجاد شده بود مردم در حال فرار را نیز در کام خود فرو برد و قبرستان بزرگی را به وجود آورد.
تاریخچه حفاری شهر پمپئی
خرابه های پمپئی برای اولین بار در اواخر قرن 16 توسط معمار دومنیکو فونتانا کشف شد. هراکولانیوم در سال 1709 کشف شد و حفاری منظم در سال 1738 شروع شد. کار در پمپیا تا سال 1748 هنوز شروع نشده بود و در سال 1763 یک کتیبه یافت شد که سایت را به عنوان پمپی معرفی کرد. کار در این شهرها در اواسط قرن هجدهم آغازگر علوم علمی باستان شناسی بود.
مهندس نظامی کارل وبر تحت حمایت دون کارلوس، پادشاه ناپل، مطالعات سیستماتیک را از 1750 تا 1764 انجام داد، اما حفاریهای زود هنگام اغلب بی وقفه و غیر مسئولانه بود که توسط یابندگان گنج و یا سایر کارگران بی تجربه انجام میشد. در سال 1860 زمانی که باستان شناس ایتالیایی گیوسپ فیورلی مدیر کاوش ها شد، حفر چاه به پایان رسید. محدوده هایی که در بین سایت های حفاری قرار داشتند پاک شده و با دقت مستند شدند. پمپئی به 9 منطقه تقسیم شد. بلوک ها در هر منطقه شماره گذاری شد و به هر درب در خیابان پلاکی سه رقمی اختصاص داده شد. فورلی همچنین تکنیک ساخت قالب های بدن را با ریختن سیمان به فضاهای خالی در خاکستر آتشفشانی که در آن بدن ها تجزیه شده بودند، شکل داد.
در سال 1951، پس از وقفه ناشی از جنگ جهانی دوم، حفاری شدید تحت نظارت آمیدئو میوری که مسئول حفاریهای 1924 تا 1961 بود، از سر گرفته شد. مناطق وسیعی آواربرداری شد و خارج از دیوارهای شهر تخلیه شد. این کار دروازه پورتا دی نوکرا و وسعت قابل توجهی از گورستان که در هر طرف از جاده به سمت دروازه نوکریا کشیده شده بود را نمایان ساخت. تا دهه 1990، حدود دو سوم شهر مورد کاوش قرار گرفت. در نزدیکی استابیا و گرانگنانو، کاوشهای آغاز شده توسط دون کارلوس از ناپل، 12 ویلا از سال 1749 تا 1782 کشف شد. کار در آن در قرن بیستم از سر گرفته شد. ویلای سن مارکو، با دو باغ و حمام با ستونهای اطراف باغ، بهترین آثار حفظ شده هستند. دیگر ویلاها در نزدیکی اسکافاتی، دومیسلا و تورآنونزیاتا و در دامنههای پایینی وزویووس در نزدیکی بوسکوریال و بوسکوتریکاس پیدا شده اند. بسیاری از این ویلاها بعد از حفاری دوباره مجددا دفن شدند، اما تعداد کمی از آنها دیده میشود، مخصوصا ویلای اسرار.
توصیف بقایای شهر سوخته پمپئی
شهر پمپئی نامنظم به نظر می رسید زیرا آن را بر روی یک جریان گدازه ماقبل تاریخ ساخته بودند. کاوش ها نشان می دهند که جنوب غربی شهر، قدیمی ترین قسمت آن است، اما دانشمندان در مورد مراحل گسترش دیوارها و یا اینکه چه کسانی سازندگان این شهر بودند، توافق ندارند. دیوارها در محدوده 2 مایلی (3 کیلومتر) هستند و حدود 163 هکتار (66 هکتار) مساحت دارند. هفت دروازه شهر حفاری شده اند. خیابان اصلی که در جهت جنوب غربی و شمال غربی قراردارد و یا استابیانا نام داشت که دروازه وزوویوس 144 پا (44 متر) بالاتر از سطح دریا در بالاترین بخش شهر، با درووازه پورتادی استابیا 26 فوت (8 متر) ، در پایین ترین بخش شهر را به هم متصل میساخت. از طریق این دروازه عبور و مرور از رودخانه سارنوس و استابیا انجام می شد. این خیابان توسط دو خیابان اصلی دیگر به نام های ویادل آبوندانزا و ویادینولا قطع می شد.
بقایای بسیاری از ساختمان های عمومی وجود دارد، که عموما در سه حوزه دسته بندی میشوند: میدان اجتماعات، در منطقهای با وسعت زیادی به سمت جنوب غربی واقع شده است. میدان دارای ساختار سه گانه، که از یک طرف در ارتفاع و در لبه دیوار جنوبی مشرف به خلیج و آمفی تئاتر و استادیوم، در شرق است. صدها خانه خصوصی از سبکهای مختلف معماری نیز در پمپئی حفاری شده است. پمپئی بین 10،000 تا 20،000 ساکن در زمان نابودی داشته است. شهر مدرن پمپئی در شرق قرار دارد و کلیسای سانتا ماریا دل روساریو در آنجا واقع شده است که به عنوان زیارتگاه مورد بازدید قرار میگیرد.
این میدان مستطیلی و بزرگ مرکز زندگی دینی، اقتصادی و شهری بود که توسط یک آپارتمان دو طبقه محصور شده بود. آثار مورد توجه در شمال میدان معبدی بود که به سه گانه خدایان کاپیتولین (ژوپیتر، جونو و مینروا) اختصاص داده شده بود. به سمت شرق ماسلوم، یا بازار بزرگ قرار داشت. به سمت جنوب، مقبره کوچکی از شهر لارس (خدایان سرپرست) بود که پس از زلزله در سال 62 میلادی ساخته شد. معبد وسپاسین و مرکز پر ابهت صنعت پشم، که توسط حامی ثروتمند ایوماچیا ساخته شد.
مقابل کاپیتولیوم، در انتهای جنوبی میدان، محل نشست شورای شهر و دفاتر دادگستری شهر بود. کلیسای بزرگ با اتاق اصلی آن در چهار طرف توسط یک راهرو احاطه شده است، این ساختمان معماری قابل توجهی را در تمام شهر دارا می باشد و از اهمیت زیادی در مطالعه مبدأ و توسعه مبانی مسیحی برخوردار است. اینجا به عنوان مکانی برای مبادلات تحت پوشش و اجرای عدالت مورد استفاده قرار می گرفت. به سمت غرب، معبد زهره، خدای حامی پمپئی بود. سراسر کلیسای معبد آپولو، یکی از قدیمی ترین نقاط شهر بود.
اما مهم تر از ساختمان های عمومی، صدها خانه خصوصی هستند که در سایت های دیگر حفاری شده و منحصر به فرد هستند،. زیرا تنها در پمپئی می توان تاریخ معماری داخلی ایتالیایی و رومی را برای حداقل چهار قرن ردیابی کرد. اولین خانه ها از اولین دوره سامنیت ( 3 تا 4 قبل از میلاد) می باشد. خانه جراح بهترین نمونه از خانه اولیه ساخته شده در این دوره است.
خانه های لوکستر در دور دوم سامنیت (200-80 سال قبل از میلاد) ساخته شد، زمانی که افزایش ارتباطات تجاری و فرهنگی منجر به معرفی اصلاحیه های هلنیستی شد. خانه فاون یک بلوک کلان شهر دارد و دارای دو اتاق رئیس، چهار اتاق غذاخوری و دو باغ بزرگ با ستون های اطرافش و نمای آن از توفوی خاکستری زیبا از نوکریا بود که از مواد اصلی ساختمان خاص این دوره محسوب می شد. دیوارها با متد، ساختار و نقاشی اولیه شهر پمپئی تزئین شده اند و با استفاده از گچ رنگارنگ دیوارهای سنگ مرمر و روکش، تزئینات متعلق به آن دوره را تقلید می کند.
تأثیر کشف پمپئی بر فرهنگ اروپاییها
اکتشافات در پمپئی و دیگر سایت هایی که توسط فوران وزوویا دفن شده بودند تأثیر زیادی بر ذائقه و فرهنگ مردم اروپا داشت. اخبار حفاری ها موجی از شور و شوق برای کشف دوران باستان که در سرتاسر اروپا گسترش یافت را، موجب شد. سخنرانی های باافتخار یوهان یوآخیم وینکلنمان، کلاسیسست برجسته آلمانی که نخستین سفر خود را به ناپل در سال 1755 انجام داد و نقاشی های جیامباتیستا پیرانسی برای تبلیغ عمیق کاوش ها بسیار مفید بود. ناپل، پمپئی و هراکیولانیوم مقاصد مهم در تور بزرگ اروپایی برای بازدیدکنندگان انگلیسی شدند. آثار به دست آمده در شهر پمپئی الهام بخش هنرمندان و نقاشان و سفالگران زیادی در اروپا قرار گرفت و در زندگی و معماری عصر جدید هم اثرات آن قابل مشاهده است به عنوان مثال آپارتمان ملکه لوئیس، ماری آنتوانت در فرانسه با الهام از سبک نقاشی های پمپئی تزئین شده است.
اهمیت پمپئی به عنوان منبع تاریخی
وسعت سایت های باستان شناسی آنها را از اهمیت زیادی برخوردار کرده است زیرا آنها منبع منحصر به فردی از اطلاعات در مورد بسیاری از جنبه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، مذهبی و سیاسی دنیای باستانی را ارائه می دهند. بسیاری از زیارتگاه های به اصطلاح حفظ شده، تصویری غیر منتظره از سرزندگی دینی در خانواده در آن دوران را ارائه می دهد. نانوایی های مجهز شده با آسیاب، ماشین خمیرساز و تنورها، قرص نان هایی که هنوز موجود هستند، نشان می دهد که چطور این جزء اساسی روزمره زندگی تولید میشده است.
کتیبه ها اطلاعات بیشتری ارائه می دهند. آنها شامل کتیبه های برجسته بر روی ساختمان های عمومی، مقبره ها و پایه مجسمه ها، معاملات تجاری ثبت شده در قرص های مومی معروف از بانکدار لوسیوس کائسیلیوس یاکوندوس، اطلاعیه های مبارزه گلادیاتورها و بسیاری از اعلامیه های انتخاباتی و انعکاس رقابت های مبارزهای بسیاری است. شواهد کیهان شناسی و باستانشناسی، امکان مطالعه طبقه بندی جامعه و یادگیری بیشتر در مورد آزادی خواهان، بردگان، بازرگانان و نجیب زادگان از جهان رومی باستان را امکان پذیر می سازد.
مشکلاتی که پس از کشف این شهر سوخته به وجود آمده است
متاسفانه، حفاری ها به طور مداوم در معرض تهدیدات آب و هوایی، ترافیک گردشگری در محل و گیاهان مخرب قرار دارند. سقف های بتنی تقویت شده در سال های 1950 به بسیاری از سازه ها اعمال شد، اما در دهه های بعد، این اقدام حفاظتی سبب خراب شدن برخی از بتن ها شد. اما با وجود چنین اقداماتی، پمپئی همچنان با مشكلات زیادی روبرو شده است، از جمله تخریب، سوء مدیریت و خرابكاری. در ژوئیه 2008، دولت ایتالیا گام بی سابقه ای برداشت و یک سال اضطراری برای این سایت اعلام کرد و یک کمیسیون ویژه برای نظارت بر پمپئی را منصوب کرد. اهمیت اول حفظ، ترمیم و مطالعه شواهد ارزشمندی است که قبلا کشف شده اند قبل از اینکه برای همیشه از بین بروند.
