تاریخچه دقیق یورو، ارز رایج اروپا

یورو نوعی ارز برای ۱۹ کشور عضو منطقه یورو است که بعد از دلار، دومین ارز پرکاربرد در معاملات ارزی به شمار می‌رود. یورو همچنین دومین ذخیره ارزی است که بانک مرکزی از آن استفاده می‌کند.

در ابتدا یورو برای یکسان‌سازی کل اتحادیه اروپا پیشنهاد شد و تمام ۲۸ کشور عضو متعهد شدند که یورو را هنگام عضویت در اتحادیه اروپا اتخاذ کنند. اما قبل از تغییر رسمی ارزها باید از بودجه و سایر معیارها مطلع باشند. این قوانین توسط معاهده ماستریخت تعیین شد که در نتیجه آن ۸ عضو اتحادیه اروپا یورو را به عنوان ارز خود قبول نکردند. بلغارستان، کرواسی، چک، دانمارک، مجارستان، لهستان، رومانی، و سوئد این کشورها بودند.

یورو چیست؟

نماد یورو € است و واحد یورو، سنت یورو نام دارد و هر سنت یورو، یک صدم یورو است. برای یورو هفت اسکناس وجود دارد: اسکناس ۵ یورویی، ۱۰ یورویی، ۲۰ یورویی، ۵۰ یورویی، ۱۰۰ یورویی، ۲۰۰ یورویی و ۵۰۰ یورویی. هر اسکناس سایز متفاوتی دارد و برجستگی روی سطح اسکناس‌ها و سکه‌های یورو این اجازه را به نابینایان می‌دهد تا مقدار آنها را تشخیص دهند.

تاریخچه یورو

اولین مرحله راه اندازی یورو در سال 1999 اتفاق افتاد که به عنوان ارز پرداخت الکترونیکی معرفی شد. اینها شامل کارت‌های اعتباری و نقدی، وام‌ها و سایر موارد استفاده برای اهداف حسابداری بود. در این مرحله اولیه، ارزهای قدیمی فقط برای پول نقد استفاده می‌شد. یازده کشور بلافاصله آن را پذیرفتند.

مرحله دوم در سال 2002 آغاز به کار کرد که سکه‌ها و اسکناس‌های یورو به‌صورت فیزیکی ظاهر شدند. هر کشور شکل متمایز سکه یورو را دارد.

کشورهای استفاده کننده از یورو

از سال 2021 تاکنون 19 کشور عضو اتحادیه اروپا هستند که از یورو به عنوان واحد پول رسمی استفاده می‌کنند. این کشورها عبارتند از اتریش، بلژیک، قبرس، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، ایرلند، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی و اسپانیا. چهار سرزمین غیر از سرزمین‌های اتحادیه اروپا نیز از یورو استفاده می‌کنند.  این کشورها آندورا، واتیکان، موناکو و سان‌مارینو هستند.

چهارده کشور آفریقایی واحد پول خود را به یورو متصل کردند. اینها درواقع مستعمرات سابق فرانسه هستند که در هنگام تغییر ارز فرانسه به یورو، فرانک CFA را پذیرفتند. بنین، بورکینافاسو، کامرون، جمهوری‌آفریقای‌مرکزی، چاد، جمهوری‌کنگو، ساحل‌دیووار، گینه استوایی، گابن، گینه بیسائو، مالی، نیجر، سنگال و توگو این کشورها هستند.

مزایای یورو

کشورها مزایای بسیاری برای اتخاذ یورو دریافت می‌کنند. کشورهای کوچک این مزیت را دارند که توسط اقتصادهای قدرتمند اروپا، آلمان و فرانسه مورد حمایت قرار گیرند. یورو به این کشورهای ضعیف‌تر این امکان را می‌دهد که از نرخ بهره کمتری برخوردار شوند، زیرا یورو به اندازه ارزهای با تقاضای کمتر برای سرمایه‌گذاران خطرناک نیست. در طی سال‌های گذشته، این نرخ‌های بهره‌پایین منجر به سرمایه‌گذاری خارجی بیشتری شده که این امر باعث تقویت اقتصاد کشورهای کوچکتر شده است.

از طرفی، کشورهای پیشرفته‌تر پاداش بیشتری از یورو می‌گیرند. شرکت‌های آنها می‌توانند با هزینه کمتری تولید بیشتری داشته باشند؛ بنابراین از صرفه اقتصادی بهتری بهره‌مند می‌شوند. آنها کالاهای ارزان خود را به کشورهای کمتر توسعه یافته منطقه یورو صادر می‌کنند و به این ترتیب شرکت‌های کوچکتر قادر به رقابت با آنها نیستند.

معایب یورو

با همه این مزایا، چرا هشت عضو باقی مانده اتحادیه اروپا یورو را قبول نکرده‌اند؟ برخی از کشورها تمایل ندارند هنگام پیوستن به منطقه یورو از برخی اختیارات و سیاست‌های پولی و مالی خود چشم‌پوشی کنند. اتخاذ یورو به این معنی است که کشورها توانایی چاپ ارز خود را نیز از دست بدهند. توانایی چاپ ارز به آنها امکان می‌دهد تورم را با افزایش نرخ بهره یا محدود کردن عرضه پول کنترل کنند.

به‌علاوه، کشورهایی که یورو را در پیش می‌گیرند باید کسری بودجه سالانه خود را کمتر از 3٪ از تولید ناخالص داخلی خود حفظ کنند و نسبت بدهی آنها به تولید ناخالص داخلی باید کمتر از 60٪ باشد. این هشت کشور به راحتی نتوانستند هزینه‌های خود را برای تحقق این هدف کاهش دهند.

جمع‌بندی

به طور کلی یورو یک ارز اروپایی بسیار قدرتمند است که کشورهای زیادی چه آنها که جزو اتحادیه اروپا هستند و چه آنها که عضو اتحادیه نیستند از آن استفاده می‌گیرند. لازم به ذکر است که هر یورو اروپایی معادل ۱.۲۱ دلار آمریکا است که از ژانویه ۲۰۲۱بر همین مقدار ثابت مانده است.